Het was al heel lang dat ik niemand heb ontmoet of zelfs op een date ben gegaan. Ik denk wel een half jaar. Door de pandemie ben ik in een dip gekomen en zit ik alleen op de bank met een zak chips netflix te kijken. En ja een foto plaatsen op een datingsite had ik niet echt, de enige fotos waren ik in mijn pyjama. Dus gebruikte ik de fotos van een jaar geleden, ook goed. Ik maakt een profiel aan en als snel genoeg kreeg ik een match, het was een lang gespierd jongen niet ver weg van mij vandaan. Dat ging makkelijk!
Tijd om te ontmoeten
Na een paar dagen lang te praten over bijna alles, wat onze meest genante moment was tot wat is de beste leugen die je aan je ouders hebt verteld, vond hij het tijd om een keer in het echt te ontmoeten. Ik vond het te snel gaan en mijn niet sociale houding maakte het nog moeilijker. Nu we in een lockdown zitten kan je niet even makkelijk samen op date in een restaurant of de bioscoop. Bij mij thuis kan het niet want ik leef nog bij mijn ouders die nu elke dag thuis aan het werken zijn. Hij stelde voor om bij hem thuis te ontmoeten, ik was er helemaal niet klaar voor.
Eerste ontmoeting
Het was zo ver, de dag wanneer de virtuele jongen nu echt wordt. Ik was er helemaal niet klaar voor maar het moet wel gedaan worden. Hoe moet ik ooit dan mijn partner vinden in de toekomst. Ik pakte een taxi want ik heb nog steeds geen rijbewijs en reed naar zijn huis. Toen de taxi stopte bij een groot huis konde ik mijn ogen niet geloven dat hij hier woont alleen. Natuurlijk maakte dit het nog meer bijzonder wat voor persoon het werkelijk was. Ik belde aan de grote poort die gelijk open ging. Na het lopen van een pad belandde ik bij zijn voordeur, lopend naar zijn deur zag ik allemaal fonteintjes en watervallen.
Interieur van de huis
Het eerste wat mij gelijk opviel was de interieur van de huis. Het is niet net als de normale huizen. Het had een donkere stijl en had een industriële inrichting wat de hele huis zo bijzonder maakt, nou huis kan je het niet noemen, villa zo bijzonder maakte. De meubels waren industrieel zelfs alle wijnkasten tot aan de salontafels. De meubels hadden beschadigde, geroeste en ongemaakte materialen. Dit maakte het zo dat het past bij de thema. Ik wist niet dat hij zo een goede smaak had. Als wij ooit gingen samenwonen en als het überhaupt iets werd dan wist ik aan wie ik de inrichting overliet.
Een bijzondere laptoptafel
Toen ik een rondleiding door de huis had gekregen wat uren duurde, het was een groot huis natuurlijk, gingen we even zitten en hij bood mij wat drinken aan. Ik had aan mezelf beloofd dat ik geen alcohol zou drinken maar dat had ik al vergeten. We gingen een glas wijn drinken en al snel voelde ik de alcohol in mijn lichaam domineren. Ik begon met lachen en gekke dingen te zeggen. Mijn ogen gingen naar een laptoptafel industrieel van aard. Die laptoptafel moet ik hebben, ging er in mijn dronken hoofd door. Ik werd niet verliefd op de jongen die tegenover mij zat maar op de laptoptafel.
Verliefd op de laptoptafel
Op een gegeven moment werd de jongen geïrriteerd want op alles knikte ik ja en was mijn concentratie op de laptoptafel. Ik vroeg of ik de tafel even mocht kijken en hij zei niks want ik stond al op. Ik controleerde de tafel tot op de kleinste details. Het had een mooi industrieel ontwerp met de schroeven die los zaten. Ik legde mijn glas wijn wijn op tafel en bukte om ook de onderkant te zien. De jongen staarde mij heel raar aan en zei dat hij het van dimehouse city shop had gekocht want hij wist ook niet meer wat hij moest zeggen.
Het einde van de Date
Het was uren later en hij zei dat hij ging slapen want hij ging naar werk morgen en morgen was het zondag. De ontmoeting ging niet als gepland en het was een grote mislukking. De alcohol werkte een beetje weg en ik werd bewust van wat ik net deed, een laptoptafel omhelzen. Ik wenste hem welterusten, deed mijn schoenen aan en ik rende alsof mijn leven ervan af hangt. Nooit heb ik mij zo erg vernederd gevoeld.
